Lista aktualności
Pomnik wilka w Nadleśnictwie Trzciel
Jak podają niemieckie kroniki z XIX w. ostatniego wilka w powiecie międzyrzeckim ustrzelono 18 lipca 1852 roku. Wilk, ten przywędrował prawdopodobnie z południowo – zachodniej Wielkopolski. Basior wyrządzał duże szkody w zwierzynie hodowlanej w okolicznych wioskach. Myśliwi zorganizowali na niego obławę i upolowali w borze bukowieckim. Wdzięczni mieszkańcy postawili w tym miejscu obelisk – na 3 m wysoki, do którego przymocowali tablicę z okolicznościowym napisem.
Tu zakończył Kompan życie,
który owiec zżerał płód,
Johan Unger należycie,
zaspokoił jego głód
Hier endete der Communist,
der anderer Leute Lämmer Frisst,
Für immer stillt den seinen Hunger,
Lüssower Jäger Johan Unger
Wiersz informuje, że tu skończył komunista gdyż w gwarze ludowej watahę wilków nazywano komuną, stąd w niemieckim tekście wilka nazwano komunistą a myśliwy Johan Unger zabijając go zaspokoił jego głód. Ten fragment lasu do 1945 r. mieszkańcy Międzyrzecza nazywali wilczym wrzosowiskiem (Wolfsheide). Przewodnik turystyczny z 1936 roku informuje, że od czasu upolowania ostatniego basiora w 1852 r. wilki w borach międzyrzeckich się już nie pojawiły. Obelisk zachował się do naszych czasów, ale był w fatalnym stanie i w dodatku całkowicie została zniszczona tablica. Lubuski historyk Marceli Tureczek ustalił, że oryginalny tekst, zamieszczony na nieistniejącej obecnie tablicy różnił się od współczesnego i był dłuższy o drugą zwrotkę zawierającą ostrzeżenie przed skutkami wtargnięcia do cudzego domu.
Graniczące w tym miejscu Nadleśnictwa: Trzciel i Międzyrzecz podjęły się odnowienia Pomnika Wilka w pierwotnej formie, własnym staraniem i kosztem. Odnowiony pomnik i tablicę z dwujęzycznym (niemieckim i polskim) tekstem odsłonięto podczas narady łowieckiej RDLP Szczecin w dniu 22 kwietnia 2005 roku.
Obelisk ten stoi około 6 km na południowy – wschód od Międzyrzecza na terenie Nadleśnictwa Trzciel w Leśnictwie Czarny Bocian na zalesionym wzniesieniu w oddziale 277a (dawniej - do 2016 roku Leśnictwo Wyszanowo oddz.33a) przy granicy z Nadleśnictwem Międzyrzecz i jest dziś symbolicznym upamiętnieniem obecności wilków na ziemi międzyrzeckiej. (współrzędne tego miejsca N-52o24'35,83''; E-15o39'25,75'')
Można do niego dotrzeć z parkingu znajdującego się przy szosie z Międzyrzecza do Bukowca ok. 1000 m na południe od skrzyżowania z drogą z Wyszanowa (współrzędne geograficzne parkingu N-52o24'4,08''; E-15o38'59,25''). Od parkingu trzeba przejść pieszo lub przejechać rowerem drogą leśną w kierunku północno-wschodnim ok. 1100 m prosto a następnie skręcić w lewo zgodnie z tabliczką kierunkową i po ok. 500 m dotrzeć do małego wzgórza na którego szczycie wśród sosen stoi kamienny obelisk. Można tam dotrzeć również od strony północnej leśną drogą z parkingu Nadleśnictwa Międzyrzecz położonego przy tej samej szosie.
Potocznie mówi się, że historia kołem się toczy i tak jest w rzeczywistości, bowiem wilki zaczęły od kilku lat pojawiać się w całym nadleśnictwie w tym również w okolicy pomnika i jest prawdopodobne, że dzięki objęciu ich ochroną osiądą na stałe gdzieś w okolicy, ponownie zasiedlając nasze lasy.
W biurze Nadleśnictwa Trzciel można otrzymać dokładną mapę leśno-turystyczną wraz z informacjami o wielu innych atrakcjach godnych zobaczenia w naszych lasach.
Źródła informacji o pomniku wilka:
- Marceli Tureczek: Zabytki w krajobrazie kulturowym Międzyrzecza i okolic. Międzyrzecz: Agencja Reklamowa BM, 2012.
- Stefan Cyraniak: Kronika dziejów Międzyrzecza i okolic. Cz. 1.. Międzyrzecz: Print Group, 2009.
